DEMONA

demona_logo

Tytuł projektu

Różnorodność i ekologia wiciowców miksotroficznych w wodach Zatoki Gdańskiej.

Kierownictwo projektu

dante_team_5-600x600 dante_team_2-600x600
prof. dr hab. Jasiu Kowalski
Kierownik projektu
dr hab. inż. Mamoń
Zastępca kierownika
jkowalski@mir.gdynia.pl
+48 58-73-56-339
mamon@mir.gdynia.pl
+48 58-73-56-329

 

Informacje finansowe

Źródło finansowania: Projekt współfinansowany z funduszy Unii Europejskiej.
Wartość projektu: 24 946 024,81 zł
Wartość kosztów kwalifikowanych: 20 715 260,38 zł
Dofinansowanie: 100% kosztów kwalifikowanych
Udział Unii Europejskiej – w tym dofinansowanie z EFRR (85% kosztów kwalifikowanych): 17 607 971,32 zł

 

Termin realizacji

01 października 2009 – 31 stycznia 2015 r.

Opis projektu (cel, hipoteza, metodyki)

Głównym celem projektu jest zidentyfikowanie organizmów miksotroficznych w eutroficznych wodach Zatoki Gdańskiej, poznanie ich różnorodności, ekologii oraz wpływu światła i biogenów na zbiorowiska wiciowców miksotroficznych i ich aktywność fagotroficzną. Badania prowadzone są na próbach zebranych co tydzień w strefie przybrzeżnej Zatoki Gdańskiej w okresie od 12 kwietnia do 7 listopada 2012. Różnorodność wiciowców jest badana metodami molekularnymi poprzez sekwencjonowanie genów kodujących SSU rRNA. Sezonowe zmiany w składzie zbiorowisk wiciowców miksotroficznych oraz ich aktywności fagotroficznej określane są metodami CARD- i MAR-FISH. Wpływ światła i biogenów zostanie oszacowany doświadczalnie oraz na podstawie obserwacji środowiskowych.

W roku 2014 zaprojektowano i przetestowano 5 nowych sond oligonukleotydowych: trzy dla rodziny Cryptophyceae (dla gatunku Teleaulax amphioxeia, dla nieopisanej gat. Teleaulax sp. MAL11 oraz dla grupy tzw. Basal Cryptophyceae) oraz dwie dla gatunków z rzędu Pedinellales (Pseudopedinella elastica oraz Apedinella radians).
Udział wybranych trzech gatunków cryptofitów wynosił od 0 do 100% wszystkich kryptofitów i był < 50% tylko w 6 próbach (średnia dla całego sezonu: 76% ± 30%).
Liczebność gatunku Teleaulax amphioxeia była bardzo niska na początku sezonu badawczego, natomiast w drugiej połowie był on dominującym kryptofitem (Rys. 1). Rozkład długości komórki tego gatunku był dwumodalny, z modą 8,4 oraz 15,5 µm (Rys. 2). Liczebność gatunku Teleaulax sp. MAL11 była bardzo niska, rozkład długości komórki był unimodalny, a średnia długość komórki i odchylenie standardowe wynosiły 18,61±2,69 µm (N=91). Grupa Basal Cryptophyceae była kluczowym kryptofitem wiosną, lecz występowała dość licznie przez cały sezon badawczy (Rys. 1). Rozkład długości komórki był unimodalny, a średnia długość komórki i odchylenie standardowe wynosiły 3,59±0,47 µm (N=332, Rys. 3). Co ciekawe, grupa ta okazała się być heterotroficzna.
Liczebność gatunków Pseudopedinella elastica oraz Apedinella radians została oszacowana tylko w próbach w których zaobserwowano większą liczebność rzędu Pedinellales. Pseudopedinella elastica była liczniejsza niż Apedinella radians za wyjątkiem próby początku października. Średnia długość komórki Pseudopedinella elastica wynosiła 11,01±1,93 µm (N=43), a Apedinella radians 9,06±1,29 µm (N=22).
Ponadto przeprowadzone eksperyment nad selektywnym wyżeraniem bakterii o różnej jakości pokarmowej przez wiciowce miksotroficzne w warunkach stresu wywołanego niedoborem fosforu. Hipoteza badawcza brzmiała: W warunkach silnej limitacji fosforem wiciowce miksotroficzne wyżerają preferencyjnie bakterie bogate w fosfor. W doświadczeniu wykorzystano gatunki modelowe wiciowców miksotroficznych Poterioochromonas sp. o Ochromonas danica i bakterii Limnohabitans planktonicus. Nasze wyniki wskazały, że ww. gatunki wiciowców nie wyżerają selektywnie bakterii o różnej jakości pokarmowej i nie wpływa to na ich tempo wzrostu (Rys. 5). Natomiast zaobserwowano zwiększone tempo wzrostu gdy obie bakterie były dostępne (Rys. 5). Wyraźnie też były różnice pomiędzy gatunkami: bardziej heterotroficzny Poterioochromonas sp. równie dobrze radził sobie w ciemności jak i świetle, podczas gdy bardziej autotroficzny Ochromonas danica nie rósł w ciemności.

Rezultaty

Realizacja inwestycji polegających na budowie morskich farm wiatrowych (MFW), jak i instalacji infrastruktury z nimi związanej generuje różnego rodzaju oddziaływania  na ryby znajdujące się w rejonie inwestycji i w jej sąsiedztwie. Zalicza się do nich m.in. hałas i wibracje, zawiesinę osadów, pole elektromagnetyczne, zanieczyszczenie wody i bariery mechaniczne. Ocenę oddziaływania inwestycji poprzedza się rocznym monitoringiem, której celem jest określenie liczebności i składu gatunkowego ryb występujących w obszarze planowanej inwestycji. wiatraki21Każde potencjalnie niekorzystne oddziaływanie na zasoby ryb, pośrednio wpływa na rybołówstwo np. poprzez zmniejszenie wydajności połowowych. Innymi czynnikami negatywnie wpływającymi na połowy mogą m.in. być wyłączenie części dotychczasowych łowisk na których zlokalizowana będzie farma z eksploatacji rybackiej i wydłużenie drogi na łowiska (konieczność omijania farmy). Niemniej doświadczenia na świecie wskazują również na pozytywne skutki dla rybołówstwa powstania tego typu inwestycji. Stwierdzono np., że gęstość ryb oraz ich larw w obszarach zamkniętych jest wyższa niż w ogólnodostępnych, co powoduje pozytywny skutek uboczny w postaci migracji ryb i larw poza obszar zamknięty (efekt „sztucznej rafy”). Morski Instytut Rybacki -PIB w Gdyni jest obecnie zaangażowany zarówno w monitoring, jak i ocenę oddziaływania na środowisko pierwszych planowanych do realizacji farm wiatrowych w Polsce.

Dokumenty

  • Plik nr 1
  • Plik nr 2
  • Plik nr 3
  • Plik nr 4

Publikacje

  • Casini M., Rouyer T.,Bartolino V., Larson N., Grygiel W. 2014. Density-dependence in space and time: opposite synchronous variations in population distribution and body condition in the Baltic Sea sprat (Sprattus sprattus) over three decades. PLOS ONE, edit. Public Library of Science; Vol. 9, Issue 4; 1-9.
  • Baršienė J., Butrimavičienė L., Grygiel W., Lang T., Michailovas A., Jackūnas T. 2014. Environmental genotoxicity and cytotoxicity in flounder (Platichthys flesus), herring (Clupea harengus) and Atlantic cod (Gadus morhua) from chemical munitions dumping zones in the southern Baltic Sea. Marine Environmental Research, 96; 56-67.
  • Baršienė J., Butrimavičienė L., Michailovas A., Grygiel W. 2015. Assessing the environmental genotoxicity risk in the Baltic Sea: frequencies of nuclear buds in blood erythrocytes of three native fish species. Environmental Monitoring Assessment, 187:4078; DOI 10.1007/s10661-014-4078-x; 12 pp.
  • Drywa, A.,  Poćwierz-Kotus, A., Dobosz, S., Kent, M.P., Lien, S., Wenne, R., 2014. Identification of multiple diagnostic SNP loci for differentiation of three salmonid species using SNP-arrays. Marine Genomics. 15: 5-6.
  • Poćwierz-Kotus A., Bernaś R., Dębowski P., Kent MP., Lien S., Kesler M., Titov S., Leliuna E., Jespersen H., Drywa A., Wenne R. 2014. Genetic differentiation of southeast Baltic populations of sea trout inferred from single nucleotide polymorphisms. Animal Genetics. 45, 96-104

 

Skip to content