Międzynarodowa Rada do Badań Morza (ICES) 29 maja ogłosiła najnowsze wyniki badań stanu zasobów podstawowych gatunków ryb eksploatowanych na Bałtyku oraz przedstawiła zalecenia odnośnie wielkości kwot połowowych w roku 2020 (ICES, 2019). 
ICES zaleca wielkość dopuszczalnych połowów (TAC) w hierarchii następujących opcji, uzgodnionych z odbiorcami doradztwa:
- TAC wynikające z planu zarządzania zasobami (dla Bałtyku plan został określony w dokumencie EU, 2016).
- Jeżeli takiego planu nie ma lub nie został on oceniony przez ICES, jako zgodny z zasadą przezorności, to proponowane jest TAC wynikające z zasady MSY (maksymalne podtrzymywalne połowy; wyznaczone są śmiertelnością połowową Fmsy, prowadzącą do tych połowów).
- Jeżeli nie ma ani planu zarządzania zasobami, ani nie zostały wyznaczone parametry prowadzące do MSY, to proponowane jest TAC określone zasadą przezorności.
Podobszary ICES na Morzu Bałtyckim
Stado dorszy zachodnio-bałtyckich (podobszary 22-24)
Pozytywna prognoza dla tego stada opiera się głównie na jednym liczebnym pokoleniu.2016 roku. W ubiegłych kilkunastu latach biomasa stada była niska – zwykle poniżej punktów referencyjnych MSY i zasady przezorności.
ICES zaleca w 2020 roku połowy całkowite (włącznie z rekreacyjnymi) tego stada w granicach 5.2 – 11 tys. ton (plan zarządzania zasobami), z tym że połowy powyżej 7.2 tys. ton (odpowiadające Fmsy) są zalecane jedynie przy spełnieniu warunków wyspecyfikowanych w Planie zarządzania. Zalecana kwota obejmuje połowy rekreacyjne, zakładane na 2.1 tys. ton, i odnosi się do stada dorszy zachodnio-bałtyckich, zatem nie uwzględnia połowów dorszy wschodnio-bałtyckich w podobszarze 24. Doradzana kwota jest znacznie niższa od kwoty zalecanej przez ICES na 2019 r., głównie ze względu na niższą niż poprzednio ocenę liczebności pokolenia 2016 roku.
Stado dorszy wschodnio-bałtyckich (podobszary 24+25-32)
ICES po raz pierwszy od 2014 roku dysponuje analityczną oceną wielkości zasobów dorszy wschodnio-bałtyckich. Jest to wynik kilkuletnich prac międzynarodowej społeczności naukowej, wyrażonej m. in. kilkoma spotkaniami specjalistycznych grup studyjnych, pracami stałych grup eksperckich i intensywną pracą międzysesyjną. Podstawowym wynikiem obliczeń analitycznych jest bardzo wysoki wzrost śmiertelności naturalnej dorszy – wzrosła ona o ponad 50% w okresie ostatnich kilkunastu lat i jest znacznie wyższa niż zakładana w poprzednich analizach ICES. Należy podkreślić, że MIR-PIB już kilka lat temu przedstawiał prace wskazujące, że podstawowym powodem trudności z oceną zasobów tego stada jest wzrost śmiertelności naturalnej, nie uwzględniany w standardowych metodach oceny zasobów ICES.
Obecnie biomasa stada rozrodczego należy do najniższych, a biomasa stada eksploatacyjnego (w przybliżeniu ryby ≥35 cm) jest najniższa w historii oceny tego stada.
Wyładunki i biomasa stada rozrodczego (tys. ton) dorszy wschodnio-bałtyckich w latach 1974-2019
ICES zaleca w 2020 roku wstrzymanie połowów dorszy, opierając się na zasadzie przezorności.
Stado śledzi wiosennych podobszarów 20-24
Od wielu lat biomasa stada jest niska (poniżej nowo wyznaczonego punku progowego, Blim, określonego zasadą przezorności). Stan ten wynika głównie z wieloletniego słabego uzupełnienia stada.
ICES zaleca w 2020 roku zakaz połowów, co prowadziłoby do wzrostu biomasy stada do nieco ponad 100 tys. ton w roku 2021 (nadal poniżej nowej wartości Blim).
Stado śledzi centralnego Bałtyku (podobszary 25-29 i 32, bez Zatoki Ryskiej)
Stado jest określane jako odławiane w sposób ”zrównoważony” i z „pełną zdolnością do odnawiania”. W 2019 roku biomasa stada była nieco niższa od średniej wieloletniej i w znacznym stopniu opiera się na bardzo liczebnym pokoleniu 2014 r.
Połowy i biomasa stada rozrodczego (tys. ton) śledzi centralnego Bałtyku w okresie 1974-2019
ICES zaleca w 2020 roku połowy w granicach 131 – 215 tys. ton (plan zarządzania zasobami), z tym, że połowy powyżej 174 tys. ton (odpowiadające Fmsy) mogą mieć miejsce jedynie w ramach warunków ustalonych w Planie zarządzania.
Stado szprotów całego Bałtyku (podobszary 22-32)
Stado jest określane się jako „eksploatowane w sposób zrównoważony” i z „pełną zdolnością do odnawiania”. Obecnie biomasa przekracza o ok. 20% średnią wieloletnią – stosunkowo wysoka biomasa stada to w dużym stopniu efekt bardzo liczebnego pokolenia 2014 roku.
Połowy i biomasa stada rozrodczego (tys. ton) szprotów całego Bałtyku w okresie 1974-2019
ICES zaleca w 2020 roku połowy w granicach 170 – 234 tys. ton (plan zarządzania zasobami) z tym, że połowy powyżej 226 tys. ton (odpowiadające Fmsy) mogą mieć miejsce jedynie w ramach warunków ustalonych w Planie zarządzania.
Stado łososi w podobszarach 22-31
Stan zasobów łososi nie zmienił się istotnie w porównaniu ze stanem ubiegłorocznym. ICES doradza całkowite połowy w wysokości identycznej jak w ub. r., tj. nie wyższe niż 116 tys. sztuk łososi (zasada MSY).
Podsumowanie
Podsumowanie doradzanych przez ICES kwot połowowych (zakresów kwot) i zmianę (%) w stosunku do doradztwa z poprzedniego roku przedstawiono w poniższej tabeli (w przypadku zakresów kwot, zmiana odpowiada wartości środkowej zakresu, odnoszącej się do Fmsy) .
Tabela 1. Kwoty połowowe doradzane przez ICES na 2019 i 2020 rok
EU. 2016. Regulation (EU) 2016/1139 of the European Parliament and of the Council of 6 July 2016 establishing a multiannual plan for the stocks of cod, herring and sprat in the Baltic Sea and the fisheries exploiting those stocks, amending Council Regulation (EC) No. 2187/2005 and repealing Council Regulation (EC) No. 1098/2007. Official Journal of the European Union, L 191/1.
ICES. 2019. ICES Advice. Baltic Sea ecoregion. W: Report of the ICES Advisory Committee, 2019.
