11 listopada 2016 r. Dyrektor Morskiego Instytutu Rybackiego – PIB dr Emil Kuzebski, po raz kolejny, na zaproszenie Pana Prezydenta RP Andrzeja Dudy, uczestniczył w obchodach Narodowego Święta Niepodległości. Tym razem uroczystości rozpoczęły się mszą świętą za Ojczyznę, która miała miejsce w nowo otwartej Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie. Kolejnym punktem obchodów była uroczysta odprawa wart przed Grobem Nieznanego Żołnierza na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po zakończeniu tej części uroczystości Prezydent Andrzej Duda spotkał się z zaproszonymi gośćmi w Pałacu Prezydenckim. Spotkanie, choć już mniej formalne, miało bardzo uroczysty charakter. Warto podkreślić, że na stole dominowały dania z polskich ryb. Mimo dużej liczby zaproszonych gości była możliwość bezpośredniego spotkania i krótkiej rozmowy z Prezydentem.
Święto Niepodległości to dobra okazja do przypomnienia, że 95 letnia historia MIR i pracowników Instytutu jest blisko związana z losami niepodległej Polski. Wspomnieć należy tu m.in. prof. Kazimierza Demela (1889-1978), współtwórcę pierwszego Morskiego Laboratorium Rybackiego w Helu, który walczył o niepodległość kraju w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego (1917-1918). Za kampanię na froncie wołyńskim otrzymał Krzyż Walecznych. Brał udział w walkach pod Radzyminem (1920) oraz w III Powstaniu Śląskim (1921) – odznaczony Górnośląską Wstęgą Walecznych i Zasługi II klasy. Prof. Mieczysław Bogucki (1884-1965) – Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się w październiku 1914 r. do Legionów Polskich, a w styczniu 1915 r. walczył już na froncie (najpierw w 2, a następnie 4 Pułku Piechoty Legionów). Przez chorobę reumatyczną musiał opuścić Legiony, był wtedy w stopniu chorążego. W 1920 r. na krótko przerwał swoją działalność naukową i wrócił do służby wojskowej na czas wojny polsko-bolszewickiej. Dosłużył się stopnia podporucznika. Prof. Antoni Jakubski (1885-1962) – od 1 lipca 1922 do 1 października 1923 r. kierownik Morskiego Laboratorium Rybackiego w Helu był legionistą podczas I wojny światowej (6. Pułk Piechoty), uczestniczył w walkach na frontach wschodnich w latach 1918-1920, m. in. w listopadzie 1918 r. brał udział w polsko-ukraińskich walkach o Lwów. W lipcu 1920 r. został szefem sztabu 2. Dywizji Litewsko-Białoruskiej, a w sierpniu tego roku kwatermistrzem 5. Armii. Odznaczony dwukrotnie w 1922 r. Krzyżem Walecznych, kawaler Virtuti Militari, podpułkownik rezerwy.
